Η συνευωχία της σαγματοκατασκεύαστης παρακατιανής

Γράφει ο Λαέρτης ο Πύλιος

Τ' αγγειά γινήκαν θυμιατά 

και τα σκατά λιβάνι,

οι γύφτοι γίναν δήμαρχοι  

κι οι κλέφτες καπετάνιοι...''[1]

(Γ. Σουρής)

Πρόλογος:Τι άλλο... μπορεί να είναι  ο Μνησιπήνων* γραπτός λόγος μου για την καινούργια χρονιά εκτός από την  οδυνηρή ενθύμηση των δυστυχιών που προξένησε η βεβορβορωμένη* μνημονιακή  κομματοκοπρία; Πράγματι «…η ελληνική κρίση, έχει ως πρωτογενή αιτία την αποδόμηση της κοινωνικής συλλογικότητας, η οποία οδήγησε στην πελατειακή της εξατομίκευση και, παραπέρα, στην αδυναμία της να βαρύνει στους πολιτικούς συσχετισμούς…»[2 ]. Η κομματοκρατία, έχοντας ιππεύσει επί του κράτους, επί των  περιφερειών, επί των δήμων,  μετέβαλε την πολιτική τάξη σε δυνάστη της σύνολης κοινωνίας.
Είναι φανερό, ότι ένα από τα πολλά που μπορώ να κάνω ως  εκκλησιαστικός δημότης, είναι συμπληρωματικά  να πολεμήσω με ευτραπελία και κωμικότητα, τον αυταρχισμό , την υποτέλεια, την αναξιοκρατία, την απανθρωπιά και κάθε στραβό κι ανάποδο της κοπρόσιτης  κομματοκρατίας. Η ιππευμένη,  επί των θεσμών και της κοινωνίας,  δυναστική κομματοκρατία σήμερα απειλεί την ίδια την ύπαρξη της, καθόσον συνεχίζει  την αναπαραγωγή  της  με πολλαπλά  κομματικά επεισόδια, ανατροφοδοτώντας  την αλυσίδα των καταστροφών και  επιδεινώνοντας την σημερινή κρίση.

Διαβάστε περισσότερα »